„Nigdy nie wątp, że mała grupa troskliwych, oddanych obywateli może zmienić świat.Właściwie jest to jedyny taki egzemplarz.”
Misją Cureus jest zmiana utrwalonego modelu publikacji medycznych, w którym zgłaszanie badań może być kosztowne, złożone i czasochłonne.
Cytuj ten artykuł jako: Kojima Y., Sendo R., OKakama N. i in.(18 maja 2022) Stosunek tlenu wdychanego w urządzeniach o niskim i wysokim przepływie: badanie symulacyjne.Lekarstwo 14(5): e25122.doi:10.7759/cureus.25122
Cel: Podczas podawania pacjentowi tlenu należy mierzyć frakcję wdychanego tlenu, gdyż odzwierciedla ona stężenie tlenu w pęcherzykach płucnych, istotne z punktu widzenia fizjologii układu oddechowego.Dlatego celem tego badania było porównanie proporcji wdychanego tlenu uzyskiwanego za pomocą różnych urządzeń dostarczających tlen.
Metody: Wykorzystano model symulacyjny oddychania spontanicznego.Zmierzyć proporcję wdychanego tlenu otrzymywanego przez końcówki nosowe o niskim i wysokim przepływie oraz proste maski tlenowe.Po 120 s tlenu mierzono udział wdychanego powietrza co sekundę przez 30 s.Dla każdego warunku wykonano trzy pomiary.
WYNIKI: Podczas stosowania kaniuli nosowej o niskim przepływie przepływ powietrza zmniejszał frakcję tlenu wdychanego dotchawiczo i zewnątrzustnie, co sugeruje, że oddychanie wydechowe miało miejsce podczas ponownego wdychania i może być związane ze wzrostem frakcji tlenu wdychanego dotchawiczo.
Wniosek.Wdychanie tlenu podczas wydechu może prowadzić do wzrostu stężenia tlenu w anatomicznej przestrzeni martwej, co może wiązać się ze zwiększeniem proporcji wdychanego tlenu.Stosując kaniulę donosową o dużym przepływie, można uzyskać wysoki procent wdychanego tlenu nawet przy natężeniu przepływu 10 l/min.Przy ustalaniu optymalnej ilości tlenu należy ustalić odpowiednią wielkość przepływu dla pacjenta i specyficznych warunków, niezależnie od wartości udziału wdychanego tlenu.W przypadku stosowania w warunkach klinicznych wężyków donosowych o niskim przepływie i prostych masek tlenowych oszacowanie proporcji wdychanego tlenu może być trudne.
Podawanie tlenu w ostrej i przewlekłej fazie niewydolności oddechowej jest powszechną procedurą w medycynie klinicznej.Różne metody podawania tlenu obejmują kaniulę, kaniulę nosową, maskę tlenową, maskę zbiornikową, maskę Venturiego i kaniulę nosową o wysokim przepływie (HFNC) [1-5].Procentowa zawartość tlenu we wdychanym powietrzu (FiO2) to procentowa zawartość tlenu we wdychanym powietrzu, która bierze udział w wymianie gazowej pęcherzykowej.Stopień natlenienia (stosunek P/F) to stosunek ciśnienia parcjalnego tlenu (PaO2) do FiO2 we krwi tętniczej.Choć wartość diagnostyczna wskaźnika P/F pozostaje kontrowersyjna, jest on powszechnie stosowanym wskaźnikiem utlenowania w praktyce klinicznej [6-8].Dlatego też znajomość wartości FiO2 podczas podawania pacjentowi tlenu jest klinicznie istotna.
Podczas intubacji FiO2 można dokładnie zmierzyć za pomocą monitora tlenu wyposażonego w obwód wentylacyjny, natomiast w przypadku podawania tlenu za pomocą kaniuli nosowej i maski tlenowej można zmierzyć jedynie „oszacowanie” FiO2 na podstawie czasu wdechu.Ten „wynik” to stosunek podaży tlenu do objętości oddechowej.Nie uwzględnia to jednak niektórych czynników z punktu widzenia fizjologii oddychania.Badania wykazały, że na pomiary FiO2 mogą wpływać różne czynniki [2,3].Choć podanie tlenu podczas wydechu może prowadzić do wzrostu stężenia tlenu w anatomicznych przestrzeniach martwych, takich jak jama ustna, gardło i tchawica, w aktualnej literaturze nie ma doniesień na ten temat.Niektórzy klinicyści uważają jednak, że w praktyce czynniki te są mniej istotne i że „wyniki” wystarczą do przezwyciężenia problemów klinicznych.
W ostatnich latach HFNC przyciągnęła szczególną uwagę w medycynie ratunkowej i intensywnej terapii [9].HFNC zapewnia wysoki przepływ FiO2 i tlenu przy dwóch głównych korzyściach – przepłukaniu martwej przestrzeni gardła i zmniejszeniu oporu nosowo-gardłowego, czego nie należy pomijać przepisując tlen [10,11].Ponadto może być konieczne założenie, że zmierzona wartość FiO2 reprezentuje stężenie tlenu w drogach oddechowych lub pęcherzykach płucnych, ponieważ stężenie tlenu w pęcherzykach płucnych podczas wdechu jest ważne z punktu widzenia stosunku P/F.
W rutynowej praktyce klinicznej często stosuje się metody podawania tlenu inne niż intubacja.Dlatego ważne jest zebranie większej ilości danych na temat FiO2 mierzonego za pomocą tych urządzeń dostarczających tlen, aby zapobiec niepotrzebnemu przetlenowaniu i uzyskać wgląd w bezpieczeństwo oddychania podczas natleniania.Jednakże pomiar FiO2 w tchawicy człowieka jest trudny.Niektórzy badacze próbowali naśladować FiO2 za pomocą modeli oddychania spontanicznego [4,12,13].Dlatego w tym badaniu chcieliśmy zmierzyć FiO2 za pomocą symulowanego modelu oddychania spontanicznego.
Jest to badanie pilotażowe, które nie wymaga zgody etycznej, ponieważ nie angażuje ludzi.Aby symulować oddychanie spontaniczne, przygotowaliśmy model oddychania spontanicznego nawiązując do modelu opracowanego przez Hsu i wsp.(rys. 1) [12].Respiratory i płuca testowe (Dual Adult TTL; Grand Rapids, MI: Michigan Instruments, Inc.) ze sprzętu do znieczulenia (Fabius Plus; Lubeka, Niemcy: Draeger, Inc.) przygotowano tak, aby naśladować oddychanie spontaniczne.Oba urządzenia są ręcznie połączone sztywnymi metalowymi paskami.Jeden mieszek (strona napędu) płuca testowego jest podłączony do respiratora.Drugi mieszek (strona pasywna) płuca testowego jest podłączony do „Modelu zarządzania tlenem”.Gdy tylko respirator dostarczy świeży gaz do badania płuc (strona napędu), miech zostanie napełniony poprzez silne pociągnięcie pozostałych miechów (strona bierna).Ruch ten powoduje wdychanie gazu przez tchawicę manekina, symulując w ten sposób spontaniczne oddychanie.
(a) monitor tlenu, (b) manekin, (c) płuco badawcze, (d) urządzenie do znieczulenia, (e) monitor tlenu oraz (f) respirator elektryczny.
Ustawienia respiratora były następujące: objętość oddechowa 500 ml, częstość oddechów 10 oddechów/min, stosunek wdechu do wydechu (stosunek wdech/wydech) 1:2 (czas oddechu = 1 s).Na potrzeby eksperymentów podatność płuca testowego ustalono na 0,5.
W modelu zarządzania tlenem wykorzystano monitor tlenu (MiniOx 3000; Pittsburgh, Pensylwania: American Medical Services Corporation) i manekina (MW13; Kyoto, Japonia: Kyoto Kagaku Co., Ltd.).Czysty tlen wstrzykiwano z szybkością 1, 2, 3, 4 i 5 l/min i dla każdego z nich mierzono FiO2.W przypadku HFNC (MaxVenturi; Coleraine, Irlandia Północna: Armstrong Medical) mieszaniny tlenu i powietrza podawano w objętościach 10, 15, 20, 25, 30, 35, 40, 45, 50, 55 i 60 l, a FiO2 podawano oceniane w każdym przypadku.W przypadku HFNC eksperymenty przeprowadzono przy stężeniach tlenu 45%, 60% i 90%.
Stężenie tlenu poza jamą ustną (BSM-6301; Tokio, Japonia: Nihon Kohden Co.) mierzono 3 cm nad siekaczami szczęki przy użyciu tlenu podawanego przez kaniulę nosową (Finefit; Osaka, Japonia: Japan Medicalnext Co.) (ryc. 1).) Intubacja przy użyciu respiratora elektrycznego (HEF-33YR; Tokio, Japonia: Hitachi) w celu wydmuchu powietrza z głowy manekina w celu wyeliminowania wstecznego oddychania wydechowego, a 2 minuty później zmierzono FiO2.
Po 120 sekundach ekspozycji na tlen mierzono FiO2 co sekundę przez 30 sekund.Po każdym pomiarze należy przewietrzyć manekina i laboratorium.FiO2 mierzono 3 razy w każdym stanie.Eksperyment rozpoczynano po kalibracji każdego przyrządu pomiarowego.
Tradycyjnie tlen ocenia się przez kaniule nosowe, co umożliwia pomiar FiO2.Metoda obliczeniowa zastosowana w tym eksperymencie różniła się w zależności od zawartości oddychania spontanicznego (tab. 1).Punktację oblicza się na podstawie warunków oddychania ustawionych w aparacie znieczulającym (objętość oddechowa: 500 ml, częstość oddechów: 10 oddechów/min, stosunek wdechu do wydechu {stosunek wdechu: wydechu} = 1:2).
„Wyniki” są obliczane dla każdego natężenia przepływu tlenu.Do podawania tlenu do LFNC użyto kaniuli nosowej.
Wszystkie analizy przeprowadzono przy użyciu oprogramowania Origin (Northampton, MA: OriginLab Corporation).Wyniki wyrażono jako średnią ± odchylenie standardowe (SD) liczby testów (N) [12].Wszystkie wyniki zaokrągliliśmy do dwóch miejsc po przecinku.
Aby obliczyć „wynik”, ilość tlenu wdychanego do płuc w jednym oddechu jest równa ilości tlenu w kaniuli nosowej, a reszta to powietrze zewnętrzne.Zatem przy czasie oddechu wynoszącym 2 s tlen dostarczany przez kaniulę nosową w ciągu 2 s wynosi 1000/30 ml.Dawka tlenu uzyskiwana z powietrza zewnętrznego wynosiła 21% objętości oddechowej (1000/30 ml).Końcowy FiO2 to ilość tlenu dostarczona do objętości oddechowej.Dlatego „oszacowanie” FiO2 można obliczyć, dzieląc całkowitą ilość zużytego tlenu przez objętość oddechową.
Przed każdym pomiarem dotchawiczy monitor tlenu skalibrowano na 20,8%, a zewnątrzustny monitor tlenu skalibrowano na 21%.Tabela 1 pokazuje średnie wartości FiO2 LFNC przy każdym natężeniu przepływu.Wartości te są 1,5-1,9 razy wyższe niż wartości „obliczone” (tabela 1).Stężenie tlenu poza jamą ustną jest wyższe niż w powietrzu w pomieszczeniach (21%).Wartość średnia zmniejszyła się przed wprowadzeniem napływu powietrza z wentylatora elektrycznego.Wartości te są podobne do „wartości szacunkowych”.W przypadku przepływu powietrza, gdy stężenie tlenu na zewnątrz ust jest zbliżone do powietrza w pomieszczeniu, wartość FiO2 w tchawicy jest wyższa niż „wartość obliczona” wynosząca ponad 2 l/min.Z przepływem powietrza lub bez niego, różnica FiO2 zmniejszała się wraz ze wzrostem natężenia przepływu (Rysunek 2).
Tabela 2 przedstawia średnie wartości FiO2 przy każdym stężeniu tlenu dla prostej maski tlenowej (maska ​​tlenowa Ecolite; Osaka, Japonia: Japan Medicalnext Co., Ltd.).Wartości te rosły wraz ze wzrostem stężenia tlenu (tabela 2).Przy takim samym zużyciu tlenu FiO2 LFNK jest wyższe niż w przypadku zwykłej maski tlenowej.Przy 1-5 l/min różnica w FiO2 wynosi około 11-24%.
Tabela 3 pokazuje średnie wartości FiO2 dla HFNC przy każdym natężeniu przepływu i stężeniu tlenu.Wartości te były zbliżone do docelowego stężenia tlenu niezależnie od tego, czy natężenie przepływu było niskie, czy wysokie (tab. 3).
Podczas stosowania LFNC wartości wewnątrztchawiczego FiO2 były wyższe od wartości „szacunkowych”, a zewnątrzustne wartości FiO2 były wyższe niż w powietrzu pokojowym.Stwierdzono, że przepływ powietrza zmniejsza zawartość FiO2 w tchawicy i poza jamą ustną.Wyniki te sugerują, że oddychanie wydechowe miało miejsce podczas ponownego oddychania LFNC.Z przepływem powietrza lub bez niego, różnica FiO2 maleje wraz ze wzrostem natężenia przepływu.Wynik ten sugeruje, że inny czynnik może być powiązany z podwyższonym poziomem FiO2 w tchawicy.Ponadto wskazali również, że natlenienie zwiększa stężenie tlenu w anatomicznej przestrzeni martwej, co może wynikać ze wzrostu FiO2 [2].Powszechnie przyjmuje się, że LFNC nie powoduje ponownego wdychania podczas wydechu.Oczekuje się, że może to znacząco wpłynąć na różnicę pomiędzy zmierzonymi i „szacowanymi” wartościami dla kaniul nosowych.
Przy niskim przepływie 1–5 l/min FiO2 zwykłej maski było niższe niż kaniuli nosowej, prawdopodobnie dlatego, że stężenie tlenu nie wzrasta łatwo, gdy część maski staje się anatomicznie martwą strefą.Przepływ tlenu minimalizuje rozcieńczanie powietrza w pomieszczeniu i stabilizuje FiO2 powyżej 5 l/min [12].Poniżej 5 L/min niskie wartości FiO2 powstają w wyniku rozcieńczenia powietrza w pomieszczeniu i ponownego wdychania martwej przestrzeni [12].W rzeczywistości dokładność przepływomierzy tlenu może się znacznie różnić.MiniOx 3000 służy do monitorowania stężenia tlenu, jednak urządzenie nie ma wystarczającej rozdzielczości czasowej, aby zmierzyć zmiany stężenia tlenu w wydychanym powietrzu (producenci podają 20 sekund, aby reprezentować 90% odpowiedzi).Wymaga to monitora tlenu z szybszą reakcją czasową.
W rzeczywistej praktyce klinicznej morfologia jamy nosowej, jamy ustnej i gardła jest różna u poszczególnych osób, a wartość FiO2 może różnić się od wyników uzyskanych w tym badaniu.Ponadto stan oddechowy pacjentów jest różny, a większe zużycie tlenu prowadzi do niższej zawartości tlenu w oddechach wydechowych.Warunki te mogą prowadzić do niższych wartości FiO2.Dlatego trudno jest ocenić wiarygodną FiO2 przy stosowaniu LFNK i prostych masek tlenowych w rzeczywistych sytuacjach klinicznych.Jednakże eksperyment ten sugeruje, że koncepcje anatomicznej martwej przestrzeni i powtarzalnego oddychania wydechowego mogą wpływać na FiO2.Biorąc pod uwagę to odkrycie, FiO2 może znacznie wzrosnąć nawet przy niskich natężeniach przepływu, w zależności od warunków, a nie „szacunków”.
Brytyjskie Towarzystwo Chorób Klatki Piersiowej zaleca, aby klinicyści przepisywali tlen zgodnie z docelowym zakresem saturacji i monitorowali pacjenta w celu utrzymania docelowego zakresu saturacji [14].Chociaż „wartość obliczona” FiO2 w tym badaniu była bardzo niska, możliwe jest osiągnięcie rzeczywistego FiO2 wyższego niż „wartość obliczona” w zależności od stanu pacjenta.
Podczas stosowania HFNC wartość FiO2 jest bliska ustawionemu stężeniu tlenu, niezależnie od natężenia przepływu.Wyniki tego badania sugerują, że wysokie poziomy FiO2 można osiągnąć nawet przy natężeniu przepływu 10 l/min.Podobne badania nie wykazały zmian w FiO2 pomiędzy 10 a 30 l [12,15].Donoszono, że wysokie natężenie przepływu HFNC eliminuje potrzebę uwzględniania anatomicznej przestrzeni martwej [2,16].Anatomiczna przestrzeń martwa może potencjalnie zostać wypłukana przy natężeniu przepływu tlenu większym niż 10 l/min.Dysarta i in.Przypuszcza się, że pierwotnym mechanizmem działania VPT może być przepłukiwanie przestrzeni martwej jamy nosowo-gardłowej, a tym samym zmniejszenie całkowitej przestrzeni martwej i zwiększenie udziału wentylacji minutowej (tj. wentylacji pęcherzykowej) [17].
W poprzednim badaniu HFNC do pomiaru FiO2 w nosogardzieli używano cewnika, ale FiO2 było niższe niż w tym eksperymencie [15,18-20].Ritchie i in.Donoszono, że obliczona wartość FiO2 zbliża się do 0,60, gdy natężenie przepływu gazu wzrasta powyżej 30 l/min podczas oddychania przez nos [15].W praktyce HFNC wymagają natężenia przepływu 10-30 l/min lub wyższego.Ze względu na właściwości HFNC istotny wpływ mają warunki panujące w jamie nosowej, a HFNC często jest aktywowany przy dużych prędkościach przepływu.Jeśli oddychanie ulegnie poprawie, może być konieczne zmniejszenie natężenia przepływu, ponieważ wystarczający może okazać się FiO2.
Wyniki te opierają się na symulacjach i nie sugerują, że wyniki FiO2 można bezpośrednio zastosować do rzeczywistych pacjentów.Jednak na podstawie tych wyników, w przypadku intubacji lub urządzeń innych niż HFNC, można oczekiwać, że wartości FiO2 będą się znacznie różnić w zależności od warunków.W przypadku podawania tlenu za pomocą LFNC lub prostej maski tlenowej w warunkach klinicznych leczenie zwykle ocenia się jedynie na podstawie wartości „saturacji krwi tętniczej obwodowej tlenem” (SpO2) przy użyciu pulsoksymetru.W przypadku rozwoju niedokrwistości zaleca się ścisłe postępowanie z pacjentem, niezależnie od zawartości SpO2, PaO2 i tlenu we krwi tętniczej.Ponadto Downes i in.oraz Beasley i in.Sugerowano, że niestabilni pacjenci rzeczywiście mogą być zagrożeni ze względu na profilaktyczne stosowanie wysokoskoncentrowanej terapii tlenowej [21-24].W okresach pogorszenia stanu fizycznego pacjenci otrzymujący terapię tlenem o wysokim stężeniu będą mieli wysokie odczyty pulsoksymetru, co może maskować stopniowy spadek stosunku P/F i w związku z tym może nie zaalarmować personelu we właściwym czasie, co doprowadzi do zbliżającego się pogorszenia stanu wymagającego interwencji mechanicznej.wsparcie.Wcześniej sądzono, że wysoki poziom FiO2 zapewnia ochronę i bezpieczeństwo pacjentów, jednak teoria ta nie ma zastosowania w warunkach klinicznych [14].
Dlatego należy zachować ostrożność nawet przepisując tlen w okresie okołooperacyjnym lub we wczesnych stadiach niewydolności oddechowej.Wyniki badania pokazują, że dokładne pomiary FiO2 można uzyskać jedynie poprzez intubację lub HFNC.Podczas stosowania LFNC lub zwykłej maski tlenowej należy profilaktycznie podać tlen, aby zapobiec łagodnym zaburzeniom oddechowym.Urządzenia te mogą nie być odpowiednie, gdy wymagana jest krytyczna ocena stanu układu oddechowego, zwłaszcza gdy krytyczne znaczenie mają wyniki FiO2.Nawet przy niskich natężeniach przepływu FiO2 wzrasta wraz z przepływem tlenu i może maskować niewydolność oddechową.Ponadto, nawet w przypadku stosowania SpO2 w leczeniu pooperacyjnym, pożądane jest, aby natężenie przepływu było możliwie najniższe.Jest to konieczne do wczesnego wykrycia niewydolności oddechowej.Wysoki przepływ tlenu zwiększa ryzyko niepowodzenia wczesnego wykrywania.Dawkę tlenu należy ustalić po ustaleniu, które parametry życiowe ulegają poprawie po podaniu tlenu.Na podstawie samych wyników tego badania nie zaleca się zmiany koncepcji gospodarki tlenowej.Uważamy jednak, że nowe idee zaprezentowane w tym badaniu należy rozpatrywać w kontekście metod stosowanych w praktyce klinicznej.Dodatkowo przy ustalaniu zalecanej przez wytyczne ilości tlenu konieczne jest ustawienie odpowiedniego przepływu dla pacjenta, niezależnie od wartości FiO2 przy rutynowych pomiarach przepływu wdechowego.
Proponujemy ponowne rozważenie koncepcji FiO2, biorąc pod uwagę zakres tlenoterapii i warunki kliniczne, ponieważ FiO2 jest niezbędnym parametrem do zarządzania podawaniem tlenu.Jednak to badanie ma kilka ograniczeń.Jeśli FiO2 można zmierzyć w ludzkiej tchawicy, można uzyskać dokładniejszą wartość.Jednak obecnie trudno jest przeprowadzić takie pomiary w sposób nieinwazyjny.W przyszłości powinny być prowadzone dalsze badania z wykorzystaniem nieinwazyjnych urządzeń pomiarowych.
W tym badaniu zmierzyliśmy dotchawicze FiO2 za pomocą modelu symulacyjnego oddychania spontanicznego LFNC, prostej maski tlenowej i HFNC.Gospodarka tlenem podczas wydechu może prowadzić do wzrostu stężenia tlenu w anatomicznej przestrzeni martwej, co może wiązać się ze zwiększeniem proporcji wdychanego tlenu.Dzięki HFNC można uzyskać wysoki udział wdychanego tlenu nawet przy natężeniu przepływu 10 l/min.Przy ustalaniu optymalnej ilości tlenu konieczne jest ustalenie odpowiedniego natężenia przepływu dla pacjenta i specyficznych warunków, a nie zależnego jedynie od wartości frakcji wdychanego tlenu.Oszacowanie procentu wdychanego tlenu podczas stosowania LFNC i prostej maski tlenowej w warunkach klinicznych może być trudne.
Uzyskane dane wskazują, że oddychanie wydechowe wiąże się ze wzrostem FiO2 w tchawicy LFNC.Określając zalecaną w wytycznych ilość tlenu należy ustawić odpowiedni przepływ dla pacjenta, niezależnie od wartości FiO2 mierzonej tradycyjnym przepływem wdechowym.
Uczestnicy badania: Wszyscy autorzy potwierdzili, że w badaniu tym nie uczestniczyli ludzie ani tkanki.Zwierzęta: Wszyscy autorzy potwierdzili, że w badaniu tym nie brały udziału żadne zwierzęta ani tkanki.Konflikt interesów: Zgodnie z Jednolitym Formularzem Informacyjnym ICMJE wszyscy autorzy oświadczają, co następuje: Informacje dotyczące płatności/usług: Wszyscy autorzy oświadczają, że nie otrzymali wsparcia finansowego od żadnej organizacji w związku z nadesłaną pracą.Powiązania finansowe: Wszyscy autorzy oświadczają, że obecnie ani w ciągu ostatnich trzech lat nie utrzymują powiązań finansowych z jakąkolwiek organizacją, która mogłaby być zainteresowana nadesłaną pracą.Inne powiązania: Wszyscy autorzy oświadczają, że nie istnieją żadne inne powiązania lub działania, które mogłyby mieć wpływ na nadesłaną pracę.
Chcielibyśmy podziękować panu Toru Shidzie (IMI Co., Ltd, Centrum Obsługi Klienta Kumamoto, Japonia) za pomoc w tym badaniu.
Kojima Y., Sendo R., OKakama N. i in.(18 maja 2022) Stosunek tlenu wdychanego w urządzeniach o niskim i wysokim przepływie: badanie symulacyjne.Lekarstwo 14(5): e25122.doi:10.7759/cureus.25122
© Prawa autorskie 2022 Kojima i in.To jest artykuł o otwartym dostępie, rozpowszechniany na warunkach licencji Creative Commons Uznanie autorstwa CC-BY 4.0.Zezwala się na nieograniczone wykorzystanie, dystrybucję i reprodukcję na dowolnym nośniku pod warunkiem podania oryginalnego autora i źródła.
Jest to artykuł o otwartym dostępie, rozpowszechniany na podstawie licencji Creative Commons Uznanie autorstwa, która pozwala na nieograniczone wykorzystanie, dystrybucję i reprodukcję na dowolnym nośniku pod warunkiem podania autora i źródła.
(a) monitor tlenu, (b) manekin, (c) płuco badawcze, (d) urządzenie do znieczulenia, (e) monitor tlenu oraz (f) respirator elektryczny.
Ustawienia respiratora były następujące: objętość oddechowa 500 ml, częstość oddechów 10 oddechów/min, stosunek wdechu do wydechu (stosunek wdech/wydech) 1:2 (czas oddechu = 1 s).Na potrzeby eksperymentów podatność płuca testowego ustalono na 0,5.
„Wyniki” są obliczane dla każdego natężenia przepływu tlenu.Do podawania tlenu do LFNC użyto kaniuli nosowej.
Scholarly Impact Quotient™ (SIQ™) to nasz unikalny proces oceny po publikacji.Dowiedz się więcej tutaj.
Ten link przeniesie Cię do strony internetowej strony trzeciej, niepowiązanej z Cureus, Inc. Należy pamiętać, że Cureus nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek treści lub działania zawarte na stronach naszych partnerów lub stron stowarzyszonych.
Scholarly Impact Quotient™ (SIQ™) to nasz unikalny proces oceny po publikacji.SIQ™ ocenia znaczenie i jakość artykułów, korzystając ze zbiorowej mądrości całej społeczności Cureus.Zachęcamy wszystkich zarejestrowanych użytkowników do wnoszenia wkładu w SIQ™ dowolnego opublikowanego artykułu.(Autorzy nie mogą oceniać własnych artykułów.)
Wysokie oceny powinny być zarezerwowane dla naprawdę innowacyjnych prac w swoich dziedzinach.Każdą wartość powyżej 5 należy uznać za powyżej średniej.Chociaż wszyscy zarejestrowani użytkownicy Cureusa mogą oceniać każdy opublikowany artykuł, opinie ekspertów merytorycznych mają znacznie większą wagę niż opinie osób niebędących specjalistami.SIQ™ artykułu pojawi się obok artykułu po jego dwukrotnej ocenie i zostanie przeliczony z każdym dodatkowym wynikiem.
Scholarly Impact Quotient™ (SIQ™) to nasz unikalny proces oceny po publikacji.SIQ™ ocenia znaczenie i jakość artykułów, korzystając ze zbiorowej mądrości całej społeczności Cureus.Zachęcamy wszystkich zarejestrowanych użytkowników do wnoszenia wkładu w SIQ™ dowolnego opublikowanego artykułu.(Autorzy nie mogą oceniać własnych artykułów.)
Pamiętaj, że robiąc to, wyrażasz zgodę na dodanie do naszej listy mailingowej naszego comiesięcznego biuletynu e-mailowego.